... .. زندگان، سبزه های فردایند به زمین می روند و می آیند / بعد گردش به تار و پود زمین هر بهاری زخاک می زایند / لاله رویان عشوه گر به بهار بالبان، لعلِ دشت و صحرایند / سبزه هارا گره زنند به هم هم گره های بسته بگشایند / مادرانِ نو اَند دخترها راه تاریخ را بپیمایند / بعدِ پاییز ورستخیزِ بهار نو به نو شاخه های نوزایند / درطبیعت همه به غیرِ خدا ازجهان می روند ومی آیند / مردگان درزمین به صورِ بهار زنده در رستخیز گل هایند / جسم ها از جهان برون نروند در جهان، تا همیشه برجایند